Polje koje se nalazi u samom vrhu vašeg internet pregledača ( engl. internet browser ) u kome se kuca wed adresa određenog internet sajta koji želite da posetite ili u kome je internet adresa sajta na kome se trenutno nalazite naziva se addres bar, ali i location bar i URL bar.
Ukratko rečeno, polje koje se naziva address bar služi da se izda komanda internet pregledaču koju stranu želite da posetite.
Primer za address bar je http://www.akademijaoxford.com/ odnosno http://www.srednjaskola-svarhangel.edu.rs/ Kao što i sami možete da primetite address bar se sastoji iz nekoliko elemenata i to najpre http ili https URL šeme, nakon čega slede znakovi :// koji su napisani bez ikakvog razmaka. Zatim sledi naziv određenog internet domena, a odmah iza njega sledi adresa servera, odnosno ekstenzija ( .com, .edu.rs, .rs, .net ili bilo koja druga na kojoj se određeni internet sajt nalazi ).
Tako dolazimo do zaključka da se address bar, odnosno location ili URL bar zapravo odnosi na lociranje određenog web sajta ili bloga na globalnoj mreži. Iako se često poistovećuju address bar i URL, odnosno URI treba imati na umu da je primarna funkcija koju ima URL odnosno URI da ukaže na lokaciju određene internet stranice, te obezbedi osnovne mehanizme pristupa upravo toj internet stranici.
U zavisnosti od podešavanja pretrage u okviru određenog web pregledača, korisnik može dobiti ponudu za određenu web adresu već nakon kucanja prvih nekoliko slova naziva web sajta, a opcije koje pregledač nudi u potpunosti zavise od istorije pretrage i od ličnog podešavanja određenog web pregledača.
Vrlo često u okviru određenih web pregledača postoji opcija za markiranje, odnosno čuvanje takozvanih oznaka ( engl. Bookmarks ), pomoću koje korisnik dobija mogućnost da određene web sajtove koje je posećivao ili ih posećuje češće od ostalih sačuva, pa je dovoljan jedan klik na tu ikonicu da uđe na određeni web sajt. Ikonice za oznake, odnosno bukmarkove se nalaze odmah ispod address bar - a, recimo u pregledaču " Google Chrome ". Na taj način korisnik u velikoj meri štedi sebi vreme, jer ne mora da kuca adresu u address bar niti da se, eventualno priseća adrese određenog web sajta koji želi da poseti.
Svaki pregledač ima različite funkcije kada je u pitanju address bar, pa tako recimo web pregledači " Safari " i " Opera " nude korisnicima mogućnost da vide koliko procenata i delova određene stranice je učitano za koje vreme. Dok internet pregledač " Google Chrome " vrlo brzo prepoznaje određenu internet adresu i nudi predloge za stranice, a na osnovu istorije pretrage. Naravno, sve ove mogućnosti zavise od podešavanja unutar samog web pregledača, koje se razlikuju od korisnika do korinika, a pomoću kojih svaki korisnik u velikoj meri može da uštedi sebi vreme i trud kako bi našao određeni web sajt ili blog koji želi da poseti.