Termin animacija potiče od latinske reči animatio, a danas je prisutna na svakom koraku. Prema definiciji koja je opšteprihvaćena animacija je zapravo postupak kojim se stvara svojevrsna iluzija kretanja na beživotnim stvarima, crtežima i modelima. Kada se uzme u obzir da latinski termin iz koga vodi poreklo reč animacija znači oživaljavanje odnosno davanje duše, animacija se može kategorisati kao davanje duše beživotnim stvarima, odnosno crtežima ili modelima.
Kako napreduje tehnologija, tako napreduje animacija koja je u poslednjim decenijama karakteristična za brojne računarske programe. Pa je tako stvorena posebna vrsta, takozvana računarska ili kompjuterska animacija. Pod pojmom računarska animacija se smatra stvaranje pokretnih slika uz pomoć računara.
Iako primitivna, animacija je bila poznata i u drevnim civilizacijama. Naravno, to nije animacija kakvom je danas poznajemo, uzevši u obzir da drevni narodi nisu poznavali tehniku izrade slika u kretanju. Primer rane animacije, koja svakako nije animacija u današnjem smislu reči datira od pre čak pet hiljada godina, a u pitanju je crtež na jednoj činiji koja je pronađena na teritoriji Irana.
Nakon toga je animacija napredovala, a naročito tokom 19. veka kada su izmišljeni specijalni uređaji za animaciju. I danas se javljaju sporenja ko je zapravo pravi tvorac prvog animiranog filma, ali se zna da, za sada najstariji animirani film, takozvani kadar po kadar datira sa samog kraja 19. veka, tačnije iz 1899. godine.
Najnovija animacija koja zauzima vrlo važno mesto u savremenom svetu svakako je kompjuterska, odnosno računarska animacija. Smatra se da je ona doživela pravu ekspanziju nakon premijere firma " Priča o igračkama " iz 1995. godine. Ovaj film je specifičan po tome što je to prvi animirani film koji je baziran upravo na kompjuterskoj animaciji. Računarska ili kompjuterska animacija podrazumeva najčešće 2 D ili 3 D tehniku. A zapravo, kompjuterska animacija nije ništa drugo do animacija koja se koristi na televiziji ili u filmovima.
Sam postupak korišćenja ove vrste animacije je prilično jednostavan, naravno ukoliko ga rade profesionalni animatori, koji su obučeni za rad u adekvatnim programima. Kompjuterska animacija, zapravo podrazumeva da animator pravi određenu figuru i to iz nekoliko odelova. Potom animator određuje putanju kojom će ići svaki od tih delova, te na taj način simulira pravo kretanje. Uz brojne tehnike da bi animacija bila dobra, najznačajnije mesto zauzima takozvana tehnika rendiranja, koja je ujedno i zaslužna za finalni izgled koji određena animacija ima.